Մի անգամ Մութը որոշեց պահմտոցի խաղալ Լուսնի հետ։
Նա թաքնվեց մերթ տների ետևում, մերթ ծխնելույզների ետևում, և շունչը պահած, այնքան նստեց, մինչև Լուսինն անշտապ ու գողունի մոտեցավ ու գտավ նրան։
Երբեմն էլ Մութը դեսուդեն էր նետվում, նախքան կկարողանար թաքնվել ճանապարհն անցնող կատվի կամ շան ետևում։ Եվ, ընդհանրապես, նա կարողանում էր ճարպկորեն թաքնվել Լուսնից։
Բայց մեկ էլ Արևը ծագեց ու փոխվեց ամեն ինչ։
— Այ, հիմա կստանաս,— ասաց Լուսինը։— Տեսնենք, թե Արևի՞ց որտեղ կթաքնվես։
— Երեխաների ետևում,— երբ նրանք դպրոց գնան,— պատասխանեց Մութը։— Ես կդառնամ նրանց ստվերը։
— Ինչ խոսք, որ խելոք ես մտածել,— ասաց Լուսինը։— Բայց երբ երեխաները մտնեն դպրոց, այդ դեպքում ո՞ւր կթաքնվես։ Հիմարիկ, ես քեզ լավ խորհուրդ կտամ․ թաքնվիր Երկրի մյուս կողմում, այլապես Արևն անմիջապես կգտնի քեզ։
— Չի գտնի,— պատասխանեց Մութը։— Սպասիր ինքդ կտեսնես, որ չի գտնի։
Բայց Արևն ավելի ու ավելի բարձրացավ երկնակամարի վրա, Մութն այնուամենայնիվ նահանջեց դեպի Երկրի մյուս կողմը ու այնտեղ գիշեր եղավ։ Իսկ այս կողմում Արևի հետ պահմտոցի խաղալու համար մնացին միայն մի քանի փոքրիկ մուգ շերտեր։
Այդ շերտերը շատ ուրախ էին, վազում էին մարդկանց ետևից, վազում էին նույնիսկ կովերի ետևից, իսկ մի քանիսը դարձան թռչունների ստվերներ և նրանց հետ թռչում էին մարգագետիններով։ Բայց ի վերջո, Արևը նրանց բոլորին էլ գտավ, ու մնաց միայն մի մուգ շերտ։
— Քեզ էլ կբռնեմ,— ասաց Արևը։— Որտեղ էլ թաքնվես՝ կբռնեմ։
— Չես կարող,— ասաց մուգ շերտը։— Ես այնպիսի տեղ գիտեմ, ուր ինձ երբեք չես գտնի։ Աչքերդ փակիր ու հաշվիր մինչև տասը, իսկ ես կթաքնվեմ։
Արևն անցավ թուխպի ետևը և հաշվեց մինչև տասը։ Հետո նորից դուրս եկավ։
— Հավանաբար, թաքնվել է մեկնումեկի ետևում ու դարձել նրա ստվերը,— մտածեց Արևը։
Եվ Արևը լուսավորեց բոլոր անկյունները, խորշերը, բայց Մութը կորել էր ու կորել։ Մի օր էլ լուսավորեց, հաջորդ օրը լուսավորեց Մութին գտնելու համար, բայց այնպես էլ չգտավ ու չէր էլ կարող գտնել, որովհետև Մութը հարմար տեղ էր թաքնվել՝ սանդուղքի տակի նկուղում։
— Ի՜նչ հաճելի է այստեղ,— մտածեց Մութը։— այլևս դուրս չեմ գա։
Ու այլևս դուրս չեկավ։
Ահա թե ինչու՝ սանդուղքի տակ գտնվող նկուղում միշտ մութ֊մութ է։
Առաջադրանքներ
- Հաշվի՛ր հետևյալ բառերի հնչյունները.
Պահմտոցի-8 հնչյուն, թաքնվել-8 հնչյուն, արև-4 հնչյուն-7 հնչյուն, ետևից, որովհետև-10 հնչյուն, գտնել-6հնչյուն:
- Գտի՛ր հեքիաթի հարցական նախադասությունները, դուրս գրի՛ր:
Տեսնենք, թե Արևի՞ց որտեղ կթաքնվես։
Բայց երբ երեխաները մտնեն դպրոց, այդ դեպքում ո՞ւր կթաքնվես։
- Գրի՛ր հետևյալ բառերի հականիշները.
Մութ-լույս, ետևում-առջևում, գտնել-կորցնել, խելոք-հիմար, ծագել-մայր մտնել, նահանջել-գրոհել, բարձրանալ-իջնել, փոքրիկ-մեծ, մուգ-բաց:
- Հորինիր փոքրիկ պատում՝ օգտագործելով հետևյալ բառերն ու բառակապակցությունները.
Պահմտոցի, ծխնելույզ, ճարպկորեն թաքնվել, ստվերներ, ուրախ աղմուկ, անտառի տնակ, վախ, աստիճանններ, նեղ արահետ:
Մի օր պահմտոցի էին խաղում տնակը ու ստվերը: Նրանք ձեռք գցեցին, որ իմանային, թե ով պիտի փակի: Տնակը փակեց աչքերը և սկսեց հաշվել, ստվերը թաքնվեց մի հով տեղ, որ նրան չնկատի տնակը:
Բայց հանկարծ նրա մոտ եկավ արևը, ստվերը վազեց, մի տուն գտավ ու տեսավ, որ այդտեղ մի հարբեցող մարդ է ապրում: Նա տեսավ գինու, գարեջրի և օղու շշերը, վախեցավ ու փախավ անտառ:
Հայկ Սարգսյան 
Թողնել մեկնաբանություն